We zijn naar het nationale park van Bukah geweest vandaag. Terug maar eens de public bus geprobeerd, en deze keer was het een pak beter dan gisteren (betere wegen), na een uur en iets waren we iets hoger in de bergen en totaal afgelegen van welke stad dan ook... We kregen van de ranger een kaart mee met de trails van het gebied, en de waarschuwing dat ze erg zwaar waren. Hij aviseerde ons de trail te doen die leidde naar de prachtige watervallen in de bergen...maar helaas we hadden al een andere in gedachten :-) In de gids hadden we gelezen dat een van de trails leidde naar een centrum voor dieren die niet meer in aanmerking kwamen voor rehabilitatie omdat ze van kleinsaf weggenomen werden door mensen uit de natuur en later geconfisceerd werden door de overheid. Deze dieren hebben absoluut geen overlevingsinstict meer over, en dus moeten ze in kooien of afgesloten gebieden worden gehouden.... Men heeft ons wel verzekerd dat de kooien meer dan ruim zijn en dat het dus geen zoo is....
We gingen dus met volle moed op pad...maar algauw werd het duidelijk dat het een bloedhete dag ging worden, na amper 10minuten stroomde het zweet van ons lichaam als nooit tevoren!! Het pad ging steil bergop en op vele plaatsen moest je omhoog door middel van lianen of touwen... Na 20minuten al een eerst stop ingelast, dorst dorst dorst, en slechts 1 fles water bij, ondanks waarschuwingen toch onze eigen zin gedaan, dom dom dom :-)
Nu na een goed uur kwamen we bij de eerste viewpoint en deze was meer dan de moeite waard, redelijk uitgeput door het continue klauteren en klimmen toch een tijd genomen voor een uitgebreide foto-shoot....
Daarna in de hoop van wat vlakkere wegen voorgeschoteld te krijgen...doch ijdele hoop... Het daalde af en toe heel sterk, maar even later wat het weer serieus klauteren geblazen...
Natuurlijk het zou ons niet zijn als er niets zou gebeuren...
Op een bepaald moment is het pad versperd door enorme bomen die afgekraakt zijn....we moesten erover (en eronder), als een gezwinde hinde spring ik over de eerste hindernis, en boef, terwijl ik naar de grond kijk waar ik mijn voeten moet plaatsen, let ik niet op grote splinters ironwood die nog uit de stam steken... met mijn hoofd ertegen!!! Natuurlijk helemaal open en bloeden als een rund !!
Daar stonden we dan in het midden van die jungle... Gelukkig hadden we een handdoek bij die ik op de wonde kon houden, en kon zo verder lopen.
Een uurtje of 3 later (bloeden was grotendeels toch gestopt, maar wonde gaapte open) kwamen we aan bij het wildlife center, waar we op zoek konden naar de first aid.
Maar driewerf helaas, geen first aid kit (wel een doos, een lege) en tot overmaat van ramp geen dokter, want (we hadden weer een alle geluk van de wereld aan onze zijde) public holliday, en dan werken er geen dokters in Borneo (NB ook niet in de hospitalen!!)
Dus transport gezocht en gevonden om terug naar Kuching te rijden (iemand wou ons wel een lift geven tegen betaling), naar de major city, naar een major hotel (de hilton), die gaan toch wel een dokter hebben zeker? Yeah right! Public Holiday, we moesten naar het enige hospitaal dat open was op deze dag!! Er waren 2 dokters voor alle gevallen in de gehele stad....
Daarbij komt nog het volgende : In Borneo is alle medische hulp gratis, in sociale hospitalen, waar het natuurlijk pokkedruk is altijd.
Voor diegenen die het zich kunnen veroorloven zijn er betalende hospitalen (dit systeem werkt met een hospitalisatie-verzekering zoals in de states) waar de medische hulp sneller en beter is...
Doch vandaag (omdat de sociale hospitalen ook gesloten waren) mocht iedereen gratis naar een betalende kliniek komen.... Je kan wel gaan denken dat de spoed daar vol zat, met zowel spoedgevallen, als mensen met een hoest, of wie met de hele familie kwam om eens te laten onderzoeken in een "dure" kliniek !!!!
Doordat wij betaalden kregen we voorang, maar toch nog 4 uur moeten wachten tot een dokter vrij was (er kwamen daar ook dodelijke ongevallen binnen).
Ik kreeg een brand-new haircut en een paar hechtingen die er pas over een 5-tal dagen weer uit mogen. Dit alles op zich is niet zo erg, doch wat veel erger is, is dat deze lokale medicijnman mij ook ten stelligste af raadde om door te reizen naar minder toegankelijk gebied tegen de grens met Kalimantan, waar we van plan waren naartoe te trekken !!
Een serieuze aanpassing van de plannen dus!! Doordat ik de wonde in het woud was opgelopen en ik nog verder in het bos ga spelen, is de kans op infecties veel te groot. In die afgelegen gebieden is geen medische hulp voorhanden, en het kost uren met een boot om ons terug te brengen in geval van infectie.... Voor broze westerlingen zoals wij zou dat wel een nefast kunnen aflopen.....
Shit shit shit
We besluiten als troost morgen toch nog door te trekken naar Bako, een groot gebied op enkele uurtjes van Kuching, toch afgelegen, en toch goed genoeg bereikbaar in geval van nood....
zucht, zucht, dit moet nu weer ons overkomen!!!
Omdat ik mijn nieuwe mohawk kapsel toch niet zo cool vind, draag ik vanaf nu een petje :-)
Greetz from man with the hat & his girlfriend :-)
maandag, mei 23, 2005
Maleisie Dag 6 (Kuching)
Vandaag heel vroeg opgestaan (rond 5.30Hr) om op tijd te zijn voor de bus naar Semengoh national park. De bus vertrekt rond 7u (juiste uur weet je hier natuurlijk nooit) en het is nog een tijdje stappen tot aan het goede busstation.
Het personeel van het hotel was zo vriendelijk geweest om een extra vroeg ontbijt klaar te maken om 6u zodat we toch niet met een lege maag naar het park moesten vertrekken, heel lief van hen!!
De bus was redelijk stipt en leeg :-) Slecht 1 medereizigster, een Iers meisje dat alleen aan het backpacken was (3 maanden was ze reeds onderweg...zalig!!), dus het zag er goed uit om wildlife te observeren en te fotograferen. We vroegen de buschaufeur ons af te zetten aan de trail naar Semengoh, wat geen probleem vormde.
De bussen hier zijn gewoon ongelooflijk, de helft van de ramen ligt eruit en er is geen vering op!! De stoelen zijn gewone wachtstoelen van een busstation die erin gemonteerd staan!! Leuk voor zolang het duurt, maar in combinatie met deze wegen...na een uurtje is de fun er echt wel af!! Hilde heeft een rugprobleem en dat wordt er echt niet beter op na zo'n ritje... de volgende keer nemen we een shared van als we kunnen....
Na een uurtje begrepen we waarom het geen uitleg behoevde aan de chaufeur waar het park was... De trail is niet meer (In de lonely planet van 2004 staat hij nog in), in plaats daarvan hebben ze gewoon de bomen gekapt tot in het park en een weg gebetonneerd !!!!!!!! We waren in shock gewoon!! Men kan gerust stellen dat Maleisie echt wel slecht zorg draagt voor zijn regenwoud!! Waar het kan gecommercialiseerd worden, gebeurt het ook!! Ik vrees dat de redding van het regenwoud niet aan deze kant van Borneo zal gebeuren!!
Tot overmaat van ramp komen net voor voedertijd (de semi wilde Oerang Oetangs krijgen op gepaste tijstippen nog steeds voedsel geserveerd, dat weten ze, en als ze geen voedsel kunnnen vinden alleen, dan komen ze naar deze plaatsen, en kan je ze zien.)
Waar dit in Kalimantan (Indonesisch gedeelte van Borneo)een sacraal moment is, is dit hier een circus-act! De toeristen worden met busladingen tegelijk gedropt op 100m van de voederplaats en gaan al brabbelend en ongeinteresseerd een showtje bekijken.... Ze zijn dan ook teleurgesteld dat ze slecht 2 apen te zien krijgen...geen waar genoeg voor hun geld....en hup, terug de bus in en weg naar een volgende "attractie"...
Zucht....wat een teleurstelling.....we waren er gewoon down van geworden....en besloten toen om verder landinwaarts te trekken....Dieper de jungle in waar minder toeristen komen....
Let wel : we hebben helemaal niets tegen toeristen, mensen die geinteresseerd zijn, die echt wel van de natuur genieten en respecteren, vinden we schitterend! Mensen die enkel geld tellen en daar iets voor in de plaats willen, mogen van mijn part voor hun tv blijven bivakeren en wegblijven voordat ze de boel voor iedereen gaan verpesten!!
Als wij dieper het binnenland intrekken, willen we niet gaan waar niemand voor ons was en zo nog meer regenwoud vernietigen...neen, we blijven ten allen tijde op de trails en houden ons steeds aan alle spelregels... Alleen is het hier bijgevolg veel moeilijker om te komen... Dit wil dus ook zeggen dat mensen die zich deze moeite getroosten ook echt geinteresseerd zijn in de natuur en in wat ze te zien gaan krijgen....en dus respect tonen.....
We hebben dit ongeloofelijke gevoel mogen meemaken in Kalimantan, en hopen het nu alsnog in Sarawak te vinden....
Hopelijk brengt de mogen raad....
Daarna nog een korte trekking gedaan en de bus terug genomen, wat op de groenten en vismarkt rondgekuierd en heerlijk vers fruit gekocht.....
Behalve genieten, praten en elkaar wat moed ingepraat om deze nare gebeurtenis te vergeten, niet veel meer gedaan...
Het personeel van het hotel was zo vriendelijk geweest om een extra vroeg ontbijt klaar te maken om 6u zodat we toch niet met een lege maag naar het park moesten vertrekken, heel lief van hen!!
De bus was redelijk stipt en leeg :-) Slecht 1 medereizigster, een Iers meisje dat alleen aan het backpacken was (3 maanden was ze reeds onderweg...zalig!!), dus het zag er goed uit om wildlife te observeren en te fotograferen. We vroegen de buschaufeur ons af te zetten aan de trail naar Semengoh, wat geen probleem vormde.
De bussen hier zijn gewoon ongelooflijk, de helft van de ramen ligt eruit en er is geen vering op!! De stoelen zijn gewone wachtstoelen van een busstation die erin gemonteerd staan!! Leuk voor zolang het duurt, maar in combinatie met deze wegen...na een uurtje is de fun er echt wel af!! Hilde heeft een rugprobleem en dat wordt er echt niet beter op na zo'n ritje... de volgende keer nemen we een shared van als we kunnen....
Na een uurtje begrepen we waarom het geen uitleg behoevde aan de chaufeur waar het park was... De trail is niet meer (In de lonely planet van 2004 staat hij nog in), in plaats daarvan hebben ze gewoon de bomen gekapt tot in het park en een weg gebetonneerd !!!!!!!! We waren in shock gewoon!! Men kan gerust stellen dat Maleisie echt wel slecht zorg draagt voor zijn regenwoud!! Waar het kan gecommercialiseerd worden, gebeurt het ook!! Ik vrees dat de redding van het regenwoud niet aan deze kant van Borneo zal gebeuren!!
Tot overmaat van ramp komen net voor voedertijd (de semi wilde Oerang Oetangs krijgen op gepaste tijstippen nog steeds voedsel geserveerd, dat weten ze, en als ze geen voedsel kunnnen vinden alleen, dan komen ze naar deze plaatsen, en kan je ze zien.)
Waar dit in Kalimantan (Indonesisch gedeelte van Borneo)een sacraal moment is, is dit hier een circus-act! De toeristen worden met busladingen tegelijk gedropt op 100m van de voederplaats en gaan al brabbelend en ongeinteresseerd een showtje bekijken.... Ze zijn dan ook teleurgesteld dat ze slecht 2 apen te zien krijgen...geen waar genoeg voor hun geld....en hup, terug de bus in en weg naar een volgende "attractie"...
Zucht....wat een teleurstelling.....we waren er gewoon down van geworden....en besloten toen om verder landinwaarts te trekken....Dieper de jungle in waar minder toeristen komen....
Let wel : we hebben helemaal niets tegen toeristen, mensen die geinteresseerd zijn, die echt wel van de natuur genieten en respecteren, vinden we schitterend! Mensen die enkel geld tellen en daar iets voor in de plaats willen, mogen van mijn part voor hun tv blijven bivakeren en wegblijven voordat ze de boel voor iedereen gaan verpesten!!
Als wij dieper het binnenland intrekken, willen we niet gaan waar niemand voor ons was en zo nog meer regenwoud vernietigen...neen, we blijven ten allen tijde op de trails en houden ons steeds aan alle spelregels... Alleen is het hier bijgevolg veel moeilijker om te komen... Dit wil dus ook zeggen dat mensen die zich deze moeite getroosten ook echt geinteresseerd zijn in de natuur en in wat ze te zien gaan krijgen....en dus respect tonen.....
We hebben dit ongeloofelijke gevoel mogen meemaken in Kalimantan, en hopen het nu alsnog in Sarawak te vinden....
Hopelijk brengt de mogen raad....
Daarna nog een korte trekking gedaan en de bus terug genomen, wat op de groenten en vismarkt rondgekuierd en heerlijk vers fruit gekocht.....
Behalve genieten, praten en elkaar wat moed ingepraat om deze nare gebeurtenis te vergeten, niet veel meer gedaan...
zondag, mei 22, 2005
Maleisie Dag 5 (Kuching)
Vandaag lekker vroeg opgestaan (ondanks het nogal late slapengaan gisteren, het standby avontuur doorgespoelt met ettelijke hoeveelheden Tiger beer), om de public bus te nemen naar Damai (Het dorp waar de longhouses niet veraf zijn), ginder zijn we naar longhouses gaan kijken, longhouses zijn eigenlijk een soort paalwoningen waar meerdere generaties van eenzelfde familie samenleven. Deze huizen zijn volledig uit bamboo vervaardigd en de mensen die er wonen vervaardigen gewoon alles uit bamboo(tot hun kookpotten toe). We hebben er lekker gegeten, gebakken manjok en een soort koekjes..best lekker. Ze toonden ook hun zelfgemaakte blowpipes, waar we in het verleden mee gingen jagen en strijden, uiteraard kon je die ook kopen (wat ik dan ook gedaan heb, ik vond ze namelijk nogal cool, ik heb al een paar praktische toepassingen in het achterhoofd).
Daarna hadden we in de gids gelezen dat er ook een jungle trail door het woud langs de berg was...Dus de trail gezocht (en niet zonder veel moeite gevonden) en hem gedaan...prachtig, maar verdorie, het was hot!!! 4 uur puggen, puffen en zweten!! Precies in een turks stoombad waar je rondloopt!! Dat er heel weinig mensen die trail doen, hoefde ook niet gezegd, sommige passages waren volledig dichtgegroeid en je moest echt veel wegen uitproberen om de kleuren op de bomen terug te vinden!!
Op sommige plaatsen waren bij een onweer bomen omgewaaid of paden gewoon weggespoeld...er kwam heel wat klauterwerk bij kijken...
Dus kleddernat kom je aan het eind van zo een tocht en dan moet je terug de bus op :-) ze zien ons graag komen !!!!
Even had ik de illusie hier eindelijk wat van mijn ovetollige kilo's te verliezen, maar nee hoor !!! Hier drinken ze enkel de regular soda's!!! Light niet verkrijgbaar, wat zeg ik? Regular?? Hier gebruiken ze namen zoals Pepsi FIRE of 7UP Ice...met extra calorien !!!! Een gewoon blikje Coca cola bevat hier het minste calorien van allemaal !!!!!!!!!!!!!!! Can you fucking believe it??!!
Natuurlijk, ik hoor jullie al zeggen "drink dan water", maar het moet nog een beetje vakantie blijven natuurlijk...:-)
Na de terugtoch met de bus lekkere noodles (ik veronderstel toch dat ze lekker waren, na 1 hap stond mijn mond zodanig in vuur en vlam dat ik de rest niet meer heb geproefd) gaan eten en onze dorst gelest met het nodige gerstennat...
Plan voor morgen...Semenggoh, een van de vier rehabilitatiecentra voor Oerang Oetangs in de wereld (We hebben al het voorrecht gehad om er in Kalimantan eentje te kunnen bezoeken).
Daarna hadden we in de gids gelezen dat er ook een jungle trail door het woud langs de berg was...Dus de trail gezocht (en niet zonder veel moeite gevonden) en hem gedaan...prachtig, maar verdorie, het was hot!!! 4 uur puggen, puffen en zweten!! Precies in een turks stoombad waar je rondloopt!! Dat er heel weinig mensen die trail doen, hoefde ook niet gezegd, sommige passages waren volledig dichtgegroeid en je moest echt veel wegen uitproberen om de kleuren op de bomen terug te vinden!!
Op sommige plaatsen waren bij een onweer bomen omgewaaid of paden gewoon weggespoeld...er kwam heel wat klauterwerk bij kijken...
Dus kleddernat kom je aan het eind van zo een tocht en dan moet je terug de bus op :-) ze zien ons graag komen !!!!
Even had ik de illusie hier eindelijk wat van mijn ovetollige kilo's te verliezen, maar nee hoor !!! Hier drinken ze enkel de regular soda's!!! Light niet verkrijgbaar, wat zeg ik? Regular?? Hier gebruiken ze namen zoals Pepsi FIRE of 7UP Ice...met extra calorien !!!! Een gewoon blikje Coca cola bevat hier het minste calorien van allemaal !!!!!!!!!!!!!!! Can you fucking believe it??!!
Natuurlijk, ik hoor jullie al zeggen "drink dan water", maar het moet nog een beetje vakantie blijven natuurlijk...:-)
Na de terugtoch met de bus lekkere noodles (ik veronderstel toch dat ze lekker waren, na 1 hap stond mijn mond zodanig in vuur en vlam dat ik de rest niet meer heb geproefd) gaan eten en onze dorst gelest met het nodige gerstennat...
Plan voor morgen...Semenggoh, een van de vier rehabilitatiecentra voor Oerang Oetangs in de wereld (We hebben al het voorrecht gehad om er in Kalimantan eentje te kunnen bezoeken).
zaterdag, mei 21, 2005
Maleisie Dag 4 (Kuching)
Oef eindelijk nog eens een internetcafe gevonden!!
Vandaag met de nodige problemen aangekomen in Kuching!! Alle vluchten vanuit KL waren volzet, dus moesten we wachten tot ze onze naam afriepen (als er mensen niet komen opdagen)...blijkbaar was dit het geval want ze hebben onze naam afgeroepen, althans..ze hebben afgeroepen "sjeilamjeauqqq and djeeermmmzzznls"...maw we hebben er niets van begrepen en hebben bijgevolg ook niet naar de balie gegaan op het goede moment, resultaat : vlucht vol en daar stonden we maar weer eens.... Dan maar snel een ticket gaan kopen op "Air Asia" (de lokale low-cost maatschappij). Dat begon daar al goed, bij het inchecken al direct een boete van 50RM aan ons fles wegens een overweight van de bagage (gelukkig wegen ze geen mensen anders konden we nog een pak meer betalen).
Instapkaart? Ticketje gelijk in de supermarkt!! Stoelen? Om het eerst het vliegtuig op...FIFO methode... Joepie!!
Zodra die boarding daar begint, vliegt iedereen naar die Bali gelijk kabouters naar een paddestoel (de grootste pasagier moet ongeveer 1m50 geweest zijn, beenruimte op het vliegtuig is navenant), we hebben daar toch een paar ongeoorloofde manoeveres moeten uithalen om een goeie plek te krijgen..
Anyway, tot in Kuching geraakt zonder blokken (ook zonder knieschijven maar kom, we zijn met vakantie!)
Taxi naar het hotel (kozen dit keer voor een mid-range hotel, 300RM voor 4 nachten + breakfast), en het viel zeer goed mee. De staff was er heel vriendelijk, airco op kamer (is wel nodig)en heel verzorgd.
Voor de rest hebben we dan wat het stad gaan verkennen, maar van verkennen is eigenlijk niet meer zoveel in huis gekomen...meer op een terras geluierd en rondgeslenterd in het prachige decor aan de rivier.
Kuching the gateway to Sarawak
Kuching is een commercieel centrum, een betrekkelijk grote stad maar toch nog gezellig, nadeel is dat ook hier de grote concerns (Hilton, Holliday inn, MacDo,...) al vestigingen hebben, er komen hier veel oosterse toeristen (Japan, China,....) en die kunnen deze luxe makkelijk betalen, hetgeen absoluut geen probleem is, maar de grote gebouwen doen wel afbraak aan het uitzicht van de stad...hetgeen toch heel spijtig is.
Het centrum van alle leven ligt langs de rivier (zoals in Parijs aan de Seine), het is er heerlijk om in de avondschemering te kuieren en te genieten van een heerlijke maaltijd aan een van de vele stalletjes of gewoon ergens een Tiger beer te drinken of een miko (een warme choco met ijs in)...lekker lekker
Veel meer is er niet gebeurt eigenlijk op die eerste dag...behalve dan de planning wat opgemaakt...morgen gaan we een op bezoek in een longhouse en/of een tallhouse in Sarawak...
Vandaag met de nodige problemen aangekomen in Kuching!! Alle vluchten vanuit KL waren volzet, dus moesten we wachten tot ze onze naam afriepen (als er mensen niet komen opdagen)...blijkbaar was dit het geval want ze hebben onze naam afgeroepen, althans..ze hebben afgeroepen "sjeilamjeauqqq and djeeermmmzzznls"...maw we hebben er niets van begrepen en hebben bijgevolg ook niet naar de balie gegaan op het goede moment, resultaat : vlucht vol en daar stonden we maar weer eens.... Dan maar snel een ticket gaan kopen op "Air Asia" (de lokale low-cost maatschappij). Dat begon daar al goed, bij het inchecken al direct een boete van 50RM aan ons fles wegens een overweight van de bagage (gelukkig wegen ze geen mensen anders konden we nog een pak meer betalen).
Instapkaart? Ticketje gelijk in de supermarkt!! Stoelen? Om het eerst het vliegtuig op...FIFO methode... Joepie!!
Zodra die boarding daar begint, vliegt iedereen naar die Bali gelijk kabouters naar een paddestoel (de grootste pasagier moet ongeveer 1m50 geweest zijn, beenruimte op het vliegtuig is navenant), we hebben daar toch een paar ongeoorloofde manoeveres moeten uithalen om een goeie plek te krijgen..
Anyway, tot in Kuching geraakt zonder blokken (ook zonder knieschijven maar kom, we zijn met vakantie!)
Taxi naar het hotel (kozen dit keer voor een mid-range hotel, 300RM voor 4 nachten + breakfast), en het viel zeer goed mee. De staff was er heel vriendelijk, airco op kamer (is wel nodig)en heel verzorgd.
Voor de rest hebben we dan wat het stad gaan verkennen, maar van verkennen is eigenlijk niet meer zoveel in huis gekomen...meer op een terras geluierd en rondgeslenterd in het prachige decor aan de rivier.
Kuching the gateway to Sarawak
Kuching is een commercieel centrum, een betrekkelijk grote stad maar toch nog gezellig, nadeel is dat ook hier de grote concerns (Hilton, Holliday inn, MacDo,...) al vestigingen hebben, er komen hier veel oosterse toeristen (Japan, China,....) en die kunnen deze luxe makkelijk betalen, hetgeen absoluut geen probleem is, maar de grote gebouwen doen wel afbraak aan het uitzicht van de stad...hetgeen toch heel spijtig is.
Het centrum van alle leven ligt langs de rivier (zoals in Parijs aan de Seine), het is er heerlijk om in de avondschemering te kuieren en te genieten van een heerlijke maaltijd aan een van de vele stalletjes of gewoon ergens een Tiger beer te drinken of een miko (een warme choco met ijs in)...lekker lekker
Veel meer is er niet gebeurt eigenlijk op die eerste dag...behalve dan de planning wat opgemaakt...morgen gaan we een op bezoek in een longhouse en/of een tallhouse in Sarawak...
donderdag, mei 19, 2005
Maleisie dag 3 (KL)
Oef, net terug in het hotel van onze laatste volle dag KL.... Voetjes doen pijn, misschien straks een voetmassage halen (we sleuren ons zo goed als binnen in de vele massage salons), voor de prijs moeten we het niet laten...kost zo'n 25 Ringgits voor een half uur (dus zo'n 5euro).
Vandaag zijn we naar een Malaysian Airlines kantoor geweest om ons te laten listen voor de vlucht van morgen omstreeks 10uur richting Kuching (Borneo), dit zal onze uitvalsbasis worden de komende dagen in Borneo, maar daarover morgen meer...
Dus na onze obligate passage in het boekingskantoor, hebben we de mono-rail genomen naar de andere kant van de stad en dan verder te voet geweest naar de nationale moskee, het vogel reservaat en de vlinder tuin.
De nationale moskee heeft weer enkel hilarische foto's opgeleverd, aangezien we aldaar verplicht werden een jellaba aan te trekken en zo door die moskee te huppelen.
De moskee zelf was mooi om te zien, doch niet indrukwekkend... Van buitenaf lijkt hij mooier. Natuurlijk zeker een bezoek waard als je in de buurt bent.
Van de moskee af, is het slechts enkele kilometer lopen naar de vogeltjes.... Vele soorten bijeen, toch spijtig dat er sommige in kooien zitten :-(
De rest vliegen rond in wat de grootste vogelkooi ter wereld blijkt te zijn (eigenlijk netten die boven de bomen gespannen zijn !! Allemaal heel mooi verzorgd en zeker even rustgevend om enkele uren uit het lawaai van de stad te zijn.
De vlindertuin was wel een beetje teleurstellend, het was er wel verzorgd en mooi, maar er waren niet zo spectaculair veel vlindersoorten aanwezig... De reuzachtige koi's en meervallen die in deze japanse tuin voorkwamen waren dan wel weer indrukwekkend....
Daarna zijn we dan voor de verplichte cultuur-uitstap nog even op zoek gegaan naar het nationaal monument van Maleisie. Zeker het zien waard, maar het was toch een eind stappen om het te zien. We konden een taxi genomen hebben, maar wouden per se een paar calorietjes verbranden (we doen er hier massa's op!!)...
Na veel zoeken in dat deel van de stad, dan toch de mono-rail teruggevonden en terug gespoord naar het iets drukkere gedeelte van de stad.
Dit deel van de stad hadden we slechts gisteren bij toeval gevonden...het is niet erg ver van ons hotel, maar we hadden dit deel van de stad nog niet verkend, gisteren dus wel :-) Het is er gezellig druk en plezant, doet ons nog meer terug denken aan de Kao San Road in Bangkok...
Ook de vele marktjes met namaak spullen aan spotprijsjes...(tenzij je natuurlijk massa's dingen gaat kopen die je uiteindelijk toch niet nodig hebt, want dan komt het toch duur uit)
Dus straks opfrissen, eten, relaxen en iets gaan drinken...daarna bedje in, want morgen hebben we weer een vliegreis voor de boeg.
Of er morgen nog een episode zal verschijnen op de blog, hangt groten deels af van de beschikbaarheid van het wereld wijde net ter plaatse...
See ya later
Vandaag zijn we naar een Malaysian Airlines kantoor geweest om ons te laten listen voor de vlucht van morgen omstreeks 10uur richting Kuching (Borneo), dit zal onze uitvalsbasis worden de komende dagen in Borneo, maar daarover morgen meer...
Dus na onze obligate passage in het boekingskantoor, hebben we de mono-rail genomen naar de andere kant van de stad en dan verder te voet geweest naar de nationale moskee, het vogel reservaat en de vlinder tuin.
De nationale moskee heeft weer enkel hilarische foto's opgeleverd, aangezien we aldaar verplicht werden een jellaba aan te trekken en zo door die moskee te huppelen.
De moskee zelf was mooi om te zien, doch niet indrukwekkend... Van buitenaf lijkt hij mooier. Natuurlijk zeker een bezoek waard als je in de buurt bent.
Van de moskee af, is het slechts enkele kilometer lopen naar de vogeltjes.... Vele soorten bijeen, toch spijtig dat er sommige in kooien zitten :-(
De rest vliegen rond in wat de grootste vogelkooi ter wereld blijkt te zijn (eigenlijk netten die boven de bomen gespannen zijn !! Allemaal heel mooi verzorgd en zeker even rustgevend om enkele uren uit het lawaai van de stad te zijn.
De vlindertuin was wel een beetje teleurstellend, het was er wel verzorgd en mooi, maar er waren niet zo spectaculair veel vlindersoorten aanwezig... De reuzachtige koi's en meervallen die in deze japanse tuin voorkwamen waren dan wel weer indrukwekkend....
Daarna zijn we dan voor de verplichte cultuur-uitstap nog even op zoek gegaan naar het nationaal monument van Maleisie. Zeker het zien waard, maar het was toch een eind stappen om het te zien. We konden een taxi genomen hebben, maar wouden per se een paar calorietjes verbranden (we doen er hier massa's op!!)...
Na veel zoeken in dat deel van de stad, dan toch de mono-rail teruggevonden en terug gespoord naar het iets drukkere gedeelte van de stad.
Dit deel van de stad hadden we slechts gisteren bij toeval gevonden...het is niet erg ver van ons hotel, maar we hadden dit deel van de stad nog niet verkend, gisteren dus wel :-) Het is er gezellig druk en plezant, doet ons nog meer terug denken aan de Kao San Road in Bangkok...
Ook de vele marktjes met namaak spullen aan spotprijsjes...(tenzij je natuurlijk massa's dingen gaat kopen die je uiteindelijk toch niet nodig hebt, want dan komt het toch duur uit)
Dus straks opfrissen, eten, relaxen en iets gaan drinken...daarna bedje in, want morgen hebben we weer een vliegreis voor de boeg.
Of er morgen nog een episode zal verschijnen op de blog, hangt groten deels af van de beschikbaarheid van het wereld wijde net ter plaatse...
See ya later
Maleisie, dag 2 (KL)
Gisterenavond zoals gezegd iets gaan eten en gaan drinken...(vooral drinken dan).
Positief was het feit dat rond het hotel, het bulkt van de eetstalletjes en restaurants!!
Het spreekt vanzelf dat het eten bij de lokale bevolking een pak goedkoper is dan in een fancy toeristen-restaurant waar we ze u de "french cuisine" aanbieden...
Om een idee te krijgen van de prijzen : een volledige maaltijd bestaande uit een rijstgerecht met de nodige sauzen (oorsprong redelijk onbekend) en groenten en vlees en zeevruchten kost rond de 0,4 euro. Gisteren hadden wij een maaltijd bestaande uit
- voor Hilde : rijst gekookt in kokosmelk + groenten, ansjovis, saus (gruwelijk pikant) en een potje lamsvlees in cury en een blikje cola
- voor Carl : thaise rijstschotel (zeer pikant rijstgerecht) met een mengelmoes van groenten, vlees en scampis en een blikje cola
Het totaal voor de twee samen was 11 Ringgits (5 ringgits = 1 euro)
Het duurste is alcohol, een glas bier kost hier zo veel als bij ons (1,5 euro)
Het plezante is dat je hier een mengelmoes vind van over gans Azie, currys van over gans India, schotels van over gans China, Japans, Vietnamees, Thais, noem maar op....
Vandaag de eerste echte dag KL... Een grote stad die mij nog het meeste aan Bangkok doet denken, echter met dit verschil dat het hier redelijk saai is.... Het verkeer is de hel!! (motorrijders rijden hier met hun jas achterste voren aan om hun kleren te beschermen tegen de uitlaatgassen) en voor voetgangers is het vechten om te overleven.
Er zijn volgens de gids (lonely planet) slechts enkele echte bezienswaardigheden (en dat is dan eigenlijk nog ruim genomen). De meeste tijd kruipt in het zoeken naar de juiste weg in deze wirwar van straten in een broeierige hitte en met een gebrek aan zuurstof.
Het plein waar Maleisie zich onafhankelijk heeft uitgeroepen was wel de moeite waar, met daarrond de koloniale huizen, de KL tower, waar je een mooi zicht hebt op de gehele stad en ver daarbuiten en een veel beter zicht op de petronas towers (de grootste torens ter wereld).
Dan zijn we uiteraard ook de must-see gaan bekijken, de Petronas towers zelf...redelijk indrukwekkend. In de torens is onderaan een gigantisch shopping centrum, waar alle modehuizen van de wereld gevestigd zijn + natuurlijk een massa andere zaken, gewoon veel te groot om te bekijken, daar loop je makkelijk 2 volle dagen rond!! De prijzen die men daar hanteert zijn vergelijkbaar met bij ons. Behalve elektronica die wel merkelijk goedkoper is.
Daarna zijn we nog iets gaan drinken in een van de talrijke bars in de omgeving en via een serieuze omweg (tot groot jolijt van Hilde die naar de wc moest) terug naar het hotel gelopen (alwaar wij ons uurtje gratis internet bij deze aan het opsouperen zijn). Straks gaat het dan uiteraard terug richting plaatselijke middenstand :-)
Conclusie van de eerste volle dag KL : saaie, niet veel te zien, veel verkeer, maar heeeeeel lekker eten!!!! (ons dieet krijgt bij deze weer eens een mokerslag van jewelste)
Morgen staat op de planning een vogelreservaat en vlindertuin niet zo ver buiten de stad, en chinatown met zijn marktjes en dan misschien ook nog de nationale moskee...
Tot morgen bloggie :-0
Positief was het feit dat rond het hotel, het bulkt van de eetstalletjes en restaurants!!
Het spreekt vanzelf dat het eten bij de lokale bevolking een pak goedkoper is dan in een fancy toeristen-restaurant waar we ze u de "french cuisine" aanbieden...
Om een idee te krijgen van de prijzen : een volledige maaltijd bestaande uit een rijstgerecht met de nodige sauzen (oorsprong redelijk onbekend) en groenten en vlees en zeevruchten kost rond de 0,4 euro. Gisteren hadden wij een maaltijd bestaande uit
- voor Hilde : rijst gekookt in kokosmelk + groenten, ansjovis, saus (gruwelijk pikant) en een potje lamsvlees in cury en een blikje cola
- voor Carl : thaise rijstschotel (zeer pikant rijstgerecht) met een mengelmoes van groenten, vlees en scampis en een blikje cola
Het totaal voor de twee samen was 11 Ringgits (5 ringgits = 1 euro)
Het duurste is alcohol, een glas bier kost hier zo veel als bij ons (1,5 euro)
Het plezante is dat je hier een mengelmoes vind van over gans Azie, currys van over gans India, schotels van over gans China, Japans, Vietnamees, Thais, noem maar op....
Vandaag de eerste echte dag KL... Een grote stad die mij nog het meeste aan Bangkok doet denken, echter met dit verschil dat het hier redelijk saai is.... Het verkeer is de hel!! (motorrijders rijden hier met hun jas achterste voren aan om hun kleren te beschermen tegen de uitlaatgassen) en voor voetgangers is het vechten om te overleven.
Er zijn volgens de gids (lonely planet) slechts enkele echte bezienswaardigheden (en dat is dan eigenlijk nog ruim genomen). De meeste tijd kruipt in het zoeken naar de juiste weg in deze wirwar van straten in een broeierige hitte en met een gebrek aan zuurstof.
Het plein waar Maleisie zich onafhankelijk heeft uitgeroepen was wel de moeite waar, met daarrond de koloniale huizen, de KL tower, waar je een mooi zicht hebt op de gehele stad en ver daarbuiten en een veel beter zicht op de petronas towers (de grootste torens ter wereld).
Dan zijn we uiteraard ook de must-see gaan bekijken, de Petronas towers zelf...redelijk indrukwekkend. In de torens is onderaan een gigantisch shopping centrum, waar alle modehuizen van de wereld gevestigd zijn + natuurlijk een massa andere zaken, gewoon veel te groot om te bekijken, daar loop je makkelijk 2 volle dagen rond!! De prijzen die men daar hanteert zijn vergelijkbaar met bij ons. Behalve elektronica die wel merkelijk goedkoper is.
Daarna zijn we nog iets gaan drinken in een van de talrijke bars in de omgeving en via een serieuze omweg (tot groot jolijt van Hilde die naar de wc moest) terug naar het hotel gelopen (alwaar wij ons uurtje gratis internet bij deze aan het opsouperen zijn). Straks gaat het dan uiteraard terug richting plaatselijke middenstand :-)
Conclusie van de eerste volle dag KL : saaie, niet veel te zien, veel verkeer, maar heeeeeel lekker eten!!!! (ons dieet krijgt bij deze weer eens een mokerslag van jewelste)
Morgen staat op de planning een vogelreservaat en vlindertuin niet zo ver buiten de stad, en chinatown met zijn marktjes en dan misschien ook nog de nationale moskee...
Tot morgen bloggie :-0
woensdag, mei 18, 2005
Maleisie, dag 1
Naar goede gewoonte om 8.30Hr eens vlekkeloos vertrokken vanuit brussel, tevens naar goede gewoonte bij de eerste tussenstop vast!! Maleisian airlines kon ons niet meenemen wegens te weinig maaltijden aan boord!! Het excuus dat we heel dringend op dieet moesten, mocht niet baten....
We gingen er dan maar het beste van maken en vertrokken dan maar naar het centrum van Amsterdam op zoek naar een manier om de dag op een "prettige" manier door te brengen....niet zo'n moeilijke opdracht in Amsterdam trouwens ;-)
Om in het centrum van de stad te geraken, moet je natuurlijk eerst weer de douane voorbij om het land terug binnen te kunnen, en daar zat alweer een kink in de kabel... Onze vrienden van de arm der wet vonden het nodig ons (Carl meerbepaald) mee te nemen na een routine controle voor verder onderzoek..., omdat bleek dat er nog een verkeersboete was blijven openstaan van 5 jaar geleden ?!?
Onmiddelijke inning, dus weer enkele tientallen euro's minder mee te sleuren naar het centrum, maakt het wandelen aangenamer.....niet dus
Het verblijf in het centrum van de stad is heel "aangenaam" verlopen en tegen een uur of 21 begaven we ons dan maar richting Schiphol voor de tweede poging...
Eureka ! Er zijn nog stoelen genoeg open in economy, maaaaaaar nog maar eentje in business. Deze plaats werd ingenomen door de persoon met de langste benen, guess who...
Na ongeveer 12 uur vliegen stappen we vermoeid, maar blij dat we op bestemming zijn gearriveerd, van het vliegtuig. Carl was zo blaseeh :-) geworden na 12uur in business class, dat hij het erg vond om 5 minuutjes te wachten in de hal op het "economy gepeupel", dat pas na de elite verkrampt het vliegtuig mocht verlaten.
Op naar het hotel, een uur in de bus met onderweg stralend weer. Tegen de tijd we in het centrum belanden, valt het met bakken uit de hemel (wat niet verwonderlijk is in het regenseizoen). De kamer is echter mooi en proper (we hadden deze keer op zeker gespeeld en een top end hotel geboekt voor de eerste 3 nachten) en de cocktails lekker en gratis.
Deze dag eindigen we (straks) hopelijk in peis en vree. We gaan er nu vandoor om de lokale "cuisine" uit te proberen en ettelijke liters goudkleurige godendrank in onze kip te gieten :-)
Tot morgen liefste blog.
We gingen er dan maar het beste van maken en vertrokken dan maar naar het centrum van Amsterdam op zoek naar een manier om de dag op een "prettige" manier door te brengen....niet zo'n moeilijke opdracht in Amsterdam trouwens ;-)
Om in het centrum van de stad te geraken, moet je natuurlijk eerst weer de douane voorbij om het land terug binnen te kunnen, en daar zat alweer een kink in de kabel... Onze vrienden van de arm der wet vonden het nodig ons (Carl meerbepaald) mee te nemen na een routine controle voor verder onderzoek..., omdat bleek dat er nog een verkeersboete was blijven openstaan van 5 jaar geleden ?!?
Onmiddelijke inning, dus weer enkele tientallen euro's minder mee te sleuren naar het centrum, maakt het wandelen aangenamer.....niet dus
Het verblijf in het centrum van de stad is heel "aangenaam" verlopen en tegen een uur of 21 begaven we ons dan maar richting Schiphol voor de tweede poging...
Eureka ! Er zijn nog stoelen genoeg open in economy, maaaaaaar nog maar eentje in business. Deze plaats werd ingenomen door de persoon met de langste benen, guess who...
Na ongeveer 12 uur vliegen stappen we vermoeid, maar blij dat we op bestemming zijn gearriveerd, van het vliegtuig. Carl was zo blaseeh :-) geworden na 12uur in business class, dat hij het erg vond om 5 minuutjes te wachten in de hal op het "economy gepeupel", dat pas na de elite verkrampt het vliegtuig mocht verlaten.
Op naar het hotel, een uur in de bus met onderweg stralend weer. Tegen de tijd we in het centrum belanden, valt het met bakken uit de hemel (wat niet verwonderlijk is in het regenseizoen). De kamer is echter mooi en proper (we hadden deze keer op zeker gespeeld en een top end hotel geboekt voor de eerste 3 nachten) en de cocktails lekker en gratis.
Deze dag eindigen we (straks) hopelijk in peis en vree. We gaan er nu vandoor om de lokale "cuisine" uit te proberen en ettelijke liters goudkleurige godendrank in onze kip te gieten :-)
Tot morgen liefste blog.
Abonneren op:
Posts (Atom)