Vandaag heel vroeg opgestaan (rond 5.30Hr) om op tijd te zijn voor de bus naar Semengoh national park. De bus vertrekt rond 7u (juiste uur weet je hier natuurlijk nooit) en het is nog een tijdje stappen tot aan het goede busstation.
Het personeel van het hotel was zo vriendelijk geweest om een extra vroeg ontbijt klaar te maken om 6u zodat we toch niet met een lege maag naar het park moesten vertrekken, heel lief van hen!!
De bus was redelijk stipt en leeg :-) Slecht 1 medereizigster, een Iers meisje dat alleen aan het backpacken was (3 maanden was ze reeds onderweg...zalig!!), dus het zag er goed uit om wildlife te observeren en te fotograferen. We vroegen de buschaufeur ons af te zetten aan de trail naar Semengoh, wat geen probleem vormde.
De bussen hier zijn gewoon ongelooflijk, de helft van de ramen ligt eruit en er is geen vering op!! De stoelen zijn gewone wachtstoelen van een busstation die erin gemonteerd staan!! Leuk voor zolang het duurt, maar in combinatie met deze wegen...na een uurtje is de fun er echt wel af!! Hilde heeft een rugprobleem en dat wordt er echt niet beter op na zo'n ritje... de volgende keer nemen we een shared van als we kunnen....
Na een uurtje begrepen we waarom het geen uitleg behoevde aan de chaufeur waar het park was... De trail is niet meer (In de lonely planet van 2004 staat hij nog in), in plaats daarvan hebben ze gewoon de bomen gekapt tot in het park en een weg gebetonneerd !!!!!!!! We waren in shock gewoon!! Men kan gerust stellen dat Maleisie echt wel slecht zorg draagt voor zijn regenwoud!! Waar het kan gecommercialiseerd worden, gebeurt het ook!! Ik vrees dat de redding van het regenwoud niet aan deze kant van Borneo zal gebeuren!!
Tot overmaat van ramp komen net voor voedertijd (de semi wilde Oerang Oetangs krijgen op gepaste tijstippen nog steeds voedsel geserveerd, dat weten ze, en als ze geen voedsel kunnnen vinden alleen, dan komen ze naar deze plaatsen, en kan je ze zien.)
Waar dit in Kalimantan (Indonesisch gedeelte van Borneo)een sacraal moment is, is dit hier een circus-act! De toeristen worden met busladingen tegelijk gedropt op 100m van de voederplaats en gaan al brabbelend en ongeinteresseerd een showtje bekijken.... Ze zijn dan ook teleurgesteld dat ze slecht 2 apen te zien krijgen...geen waar genoeg voor hun geld....en hup, terug de bus in en weg naar een volgende "attractie"...
Zucht....wat een teleurstelling.....we waren er gewoon down van geworden....en besloten toen om verder landinwaarts te trekken....Dieper de jungle in waar minder toeristen komen....
Let wel : we hebben helemaal niets tegen toeristen, mensen die geinteresseerd zijn, die echt wel van de natuur genieten en respecteren, vinden we schitterend! Mensen die enkel geld tellen en daar iets voor in de plaats willen, mogen van mijn part voor hun tv blijven bivakeren en wegblijven voordat ze de boel voor iedereen gaan verpesten!!
Als wij dieper het binnenland intrekken, willen we niet gaan waar niemand voor ons was en zo nog meer regenwoud vernietigen...neen, we blijven ten allen tijde op de trails en houden ons steeds aan alle spelregels... Alleen is het hier bijgevolg veel moeilijker om te komen... Dit wil dus ook zeggen dat mensen die zich deze moeite getroosten ook echt geinteresseerd zijn in de natuur en in wat ze te zien gaan krijgen....en dus respect tonen.....
We hebben dit ongeloofelijke gevoel mogen meemaken in Kalimantan, en hopen het nu alsnog in Sarawak te vinden....
Hopelijk brengt de mogen raad....
Daarna nog een korte trekking gedaan en de bus terug genomen, wat op de groenten en vismarkt rondgekuierd en heerlijk vers fruit gekocht.....
Behalve genieten, praten en elkaar wat moed ingepraat om deze nare gebeurtenis te vergeten, niet veel meer gedaan...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten